एस्टेरोइड ‘बेन्नु’को सतह प्लास्टिकको बलको सतह जस्तै

काठमाडौं ।

१०१९५५ बेन्नु नामक क्षुद्रग्रह १९९९ मा पत्ता लागेको थियो। यस क्षुद्रग्रहको सतहले वैज्ञानिकहरूलाई चकित बनाएको छ। नासाका वैज्ञानिकहरूले भनेका छन् कि यसको सतह बालबालिकाको खेल्ने क्षेत्र जस्तै छ, जसमा घर्षण धेरै कम महसुस हुनेछ।

नासाले क्षुद्रग्रहको सतहको बारेमा यसका कणहरू धेरै कमजोर रूपमा आपसमा जोडिएको बताएको छ। यसको सतहमा हिंड्नु भनेको प्लास्टिकका बलहरू एकै ठाउँमा मिसाएर सतह बनाइन्छ, जसरी प्रायः साना बच्चाहरूलाई खेल्ने ठाउँमा जम्प गर्न प्रयोग गरिन्छ।

आज भन्दा दुई वर्ष पहिले, नासाको अन्तरिक्ष यान ओसाइरास रेक्स (OSIRIS-REx) बेन्नु नामक क्षुद्र ग्रहमा गएको थियो, जसले केही नमूनाहरू ल्याएको थियो। ती नमूनाहरूको अध्ययनपछि नासाका वैज्ञानिकहरूले यो नतिजा निकालेका हुन् । नासाले सामाजिक सञ्जालमा यसको भिडियो पनि शेयर गरेको छ।

ओसाइरास रेक्स विज्ञान टोलीका सदस्य केभिन वाशले बताएअनुसार यदि क्षुद्रग्रहको संरचना बाक्लो कणहरूले बनेको भए अन्वेषकहरूले त्यहाँ ठोस चट्टानहरू फेला पार्नुपर्ने थियो। तर घना चट्टानी सतहको सट्टा, वैज्ञानिकहरूले त्यहाँ सतहमा कणहरू कमजोर रहेको पाएका छन्।

वैज्ञानिकहरू छक्क परेका छन् किनभने २०१८ मा क्षुद्रग्रहको अध्ययन गर्दा, विशाल चट्टानहरूको उपस्थितिको नतिजा फेला पर्यो, जसको बनावट घनत्व थियो। तर अहिले स्थिति उल्टो देखिएको छ, र त्यहाँ कणहरू एकअर्कासँग धेरै कमजोर रूपमा सम्बन्धित छन्। कुन शक्तिले तिनीहरूलाई एकसाथ राखेको छ भनेर वैज्ञानिकहरू पनि छक्क परेका छन्।

टोली वैज्ञानिक प्याट्रिक माइकलले यस बारे अनुसन्धान अझै जारी भएको बताएका छन् किनभने खगोलीय पिण्डहरूले विभिन्न तरिकामा व्यवहार गर्न सक्छन्। जस्तै यो क्षुद्रग्रहले पनि गरिरहेको छ।

नासाले पनि यदि कुनै क्षुद्रग्रहले पृथ्वीलाई छुने प्रयास गरेमा पृथ्वीको वायुमण्डलका कारण यसको कण छरिएर जाने बताएको छ। एजेन्सीले एकअर्काको गुरुत्वाकर्षणका कारण क्षुद्रग्रहहरू टाँसिएको बताएको छ। र यदि टक्कर भयो भने, बेन्नू जस्तो क्षुद्रग्रहले ठोस क्षुद्रग्रहहरू भन्दा फरक खतराहरूको सामना गर्नुपर्नेछ।

वैज्ञानिकहरूको टोलीले सयौं सिमुलेशनहरू गरे र क्षुद्रग्रहको घनत्व र एकताको व्याख्या गर्न एक्सेलेरेशन डाटा र तस्बिरहरू प्रयोग गरे। निष्कर्षहरू सहितका दुई पेपरहरू प्रकाशित भएका थिए जसको नेतृत्व क्रमशः डान्टे लाउरेटा र ओसाइरास रेक्स विज्ञान टोली केभिन वाल्शले गरेका थिए।