मोबाइलमा युट्युब हेरेर सिकेको काष्ठकलालाई कर्म बनाए भक्तबहादुरले

काठमाडौं ।

शुक्लाफाँटा नगरपालिका ७ जुडाका ४० वर्षीय भक्तबहादुर महरा काष्ठकलाको कार्यमा पोख्त छन्। काष्ठकलाका सामग्री बनाउने सिप उनले तालिम लिएर नभई मोबाइलमार्फत् युट्युबमा राखिएका भिडियो हेर्दै सिकेका हुन्।

आठ कक्षामै पढ्दै गरेका बेला १७ वर्षको उमेरमै विद्यालय छाडेपछि उनी काठको काममा संलग्न भए। गाउँकै काठका फर्निचर बनाउने व्यक्तिसँग मजदुरका काम थालेका उनले एक–दुई वर्षमै हाउस डेकोरेसनको काम सिके।

“हाउस डेकोरेसनको काम कहिले पाइन्थो, कहिले पाइँदैनथ्यो”, उनले भने, “गतिलो कमाई नहँदा त्यो काम छाडने निधो गरेँ, मोबाइलमा काष्ठकलासम्बन्धीका युट्युबमा भिडियो हेर्ने र नयाँ कुरा सिक्ने उत्सुकता थियो, युट्युब हेर्दै काष्ठकलासम्बन्धीका काम गर्न थालेँ।”

कमाई हुने हाउस डेकोरेसनको काम छाडेर मोबाइल हेरेर के पो गर्न थाल्यो भनेर घरकाले नै नानाथरि कुरा सुनाउन थाले। बुबाले नै ‘बहुलाउन थालिस कि क्या हो, बर्बाद हुने भयो’ भनेको कुरा उनी स्मरण गर्छन्।

उनले आफन्तबाटै रकम सापटी लिएर काठ खरिद गरी काष्ठकलाका कामहरू सिक्न थाले। युट्युबमा काष्ठकलाका काम गरेर गतिलो आम्दानी भएको उनले सुन्ने र हेर्ने गर्थे, त्यही हेरेर उनले सामग्री निर्माण गर्न सिके।

तर व्यवसायलाई अगाडि बढाउने आवश्यक पुँजी भने उनीसँग थिएन। आफन्तसँग लिएको सापटी रकम विजयसालको काठ खरिद गर्नमै सिद्धिएको थियो। व्यवसायलाई अगाडि बढाउन मेसिन खरिदसँगै आवश्यक औजार खरिद गर्ने पैसा थिएन। उनले एउटा सहकारीमा गएर कर्जाका लागि कुरा गरे।

“युट्युब हेरेर बनाएका काठका सामग्री झोलामै बोकेको थिए”, उनले भने, बनाएका सामग्री सहकारीका पदाधिकारीलाई सामग्री देखाँदा सहकारीका पदाधिकारी निकै प्रभावित भए।” पाँच प्रतिशत ब्याज तिर्नेगरी उनले युवा स्वरोजगार कोषको रु दुई लाख ५० हजार ऋण पाए।

“प्राप्त कर्जाको रकमबाट काष्ठकलाका सामग्री बनाउन औजार (आवश्यक टुल) र मेसिनको आवश्यकता थियो, त्यो खरिद गरेँ र बाँकी रकमबाट सामुदायिक वनबाट काठ खरिद गरेँ, त्यस पछि काष्ठकलाका सामग्री बनाउने र बेच्ने कार्यमा निरन्तर लाग्दै आएँ” उनले भने।

महराले विशेषगरी विजयसालको काठ र बाँसबाट गिलास, जग, बोतल, अम्खोरा, कचौरा, फुलदानी, मसलादानी बनाउने गर्छन्। खर्च कटाएर महिनामा उनले रु ३० देखि रु ४५ हजारको हाराहारीमा आम्दानी गर्छन्। यही कामबाट दुईजना दम्पती, दुई छोराछोरी र आमाबुबा गरी ६ जनाको परिवारको खर्च चल्दै आएको छ।

कर्जा लिएको रकममध्येको रु ६० हजार किस्ताको रकम उनले तिरिसकेका छन्। प्रत्येक महिनाको किस्ता समयमै बुझाउने भएकाले सहकारीको उनीप्रति विश्वास रहेको छ।

सहकारीमै महराले रु ३० हजार जतिको रकम बचत गर्नुभएको छ। उत्पादन गरिएका काष्ठ र बाँसका सामग्री कम्तीमा रु पाँच सय र बढीमा रु दुई हजारसम्ममा बिक्री हुने गरेका छन्।

पहिले उनले उत्पादित सामग्री काठमाडौँ, बुटवल, नेपालगञ्जसम्म पुर्याएर बेच्ने गर्थे। व्यापारीहरूले सामान लग्ने तर भुक्तानी समयै नदिने हँदा अहिले महेन्द्रनगर, धनगढी, झलारीलगायत बजारमा बेच्दै आएका छन्।

ग्राहकका मागअनुसार सामग्री बनाउने भएकाले माग निकै बढी हुँदा काम गर्न भ्याइनभ्याई भएको उनी सुनाउँछन्। कुनै सामग्री उत्पादन गर्दा ३० प्रतिशत लागत खर्च लाग्ने गरेको छभने ७० प्रतिशतसम्म नाफा हुन्छ।